Lekko i przyjemnie, czyli o polowaniu na motyle ;)

Hej!

    Dzisiaj coś totalnie innego. Całkowicie na luzie. Również książka. Z tą różnicą, że dla kobiet, taka typowo babska. Znalazłam u siebie na półce, więc czemu by nie przeczytać. Ciekawa odskocznia od kryminałów, które czytam tak niemiętnie ;). Na początku stwierdziłam "Mowy nie ma! Nie będę czytać takich rzeczy!" ale... kobiety (nawet te najtwardsze) lubią czasem przeczytać coś typowo obyczajowego, z historią miłosną w tle. Zatem

"Polowanie na motyle" autorstwa Krystyny Mirek

   Akcja rozpoczyna się w łóżku...
Marcin budzi się skacowany i rozebrany do naga po weselu przyjaciela. Nic nie pamięta. Wie tylko, że cierpiał z powodu odrzucenia, zaczął pić kieliszek za kieliszkiem i na tym ślad się urywa. Weronika i Konrad pobierają się. Uroczystość jest przepiękna, tak samo jak marzenia nowo poślubionej żony o wspólnym życiu. Kasia jest najlepszą przyjaciółką Weroniki. Nie potrafi sobie ułożyć życia. Nie zauważa zakochanego w Niej po uszy Tobiasza. Popada w fatalne w skutkach zauroczenie w kimś zupełnie nieodpowiednim. Jest jeszcze Klaudia, która pracując razem z Konradem za granicą, zdążyła się w Nim prawdziwie zakochać. Dostała jednak "kosza". Konrad wrócił do kraju, ożenił się z Weroniką, a zrozpaczona dziewczyna wskakuje do łóżka komu popadnie, starając się zapomnieć. W tym wszystkim pojawia się również babcia Kasi, Wiktoria, w której budzą się uśpione przez lata marzenia. 

Moje refleksje po przeczytaniu?

   Ludzie, szczególnie Ci młodzi, żyją często złudzeniami, są zagubieni, popełniają masę błędów i przeżywają wiele zawodów. Ale wszystko dzieje się w jakimś celu, nawet jeżeli nie da się go dostrzec na pierwszy rzut oka. Wszyscy potrzebujemy przyjaźni, miłości i zaufania. I jeszcze jedna najważniejsza refleksja - nigdy nie jest za późno aby spełniać marzenia! 

   Książka jest typową powieścią obyczajową, ale polecam wszystkim tym, którzy chcą oderwać się od codzienności. Tym którzy poszukują czegoś lekkiego, życiowego i ... zabawnego! W niektórych momentach śmiałam się na głos sama do siebie ;)

"Kto czyta książki ten żyję podwójnie"

Dobranoc!